استایل مینیمال

مینیمال کلاسیک استایل مینیمال کلاسیک بر پایه جاودانگی و سادگی مطلق بنا شده است. این سبک به سراغ قطعاتی می‌رود که فارغ از گذر زمان، همیشه شیک و مرتبط باقی می‌مانند. تمرکز اصلی بر روی سیلوئت‌های تمیز، پارچه‌های باکیفیت و قطعیت خطوط است. رنگ‌بندی عمدتاً بر طیف خنثی مانند مشکی، سفید، خاکستری، بژ و نیویی متمرکز است. یک کت و شلوار راسته و ساختاریافته برای آقایان، یک کت بلیزر سرمه‌ای برای بانوان، یک پیراهن سفید ساده و یک شلوار کتان با剪ی تمیز، از پایه‌های اصلی این سبک به شمار می‌روند. اکسسوری‌ها بسیار محدود و کلاسیک هستند: یک ساعت مچی چرمی ساده با قاب نازک، یک کیف چرمی ساختاریافته و یک جفت کفش چرمی باکیفیت. مینیمال مدرن از انواع استایل مینیمال مینیمال مدرن، نگاهی معاصرتر به سادگی دارد. این سبک در حالی که اصول اولیه مینیمالیسم را رعایت می‌کند، با المان‌های طراحی امروزی و گاهی آزمایشی ترکیب می‌شود. برش‌های نامتقارن، حجم‌دهی غیرمعمول و استفاده از پارچه‌های نوآورانه در این سبک دیده می‌شود. رنگ‌بندی می‌تواند شامل رنگ‌های خنثی به همراه یک یا دو رنگ بلوک شده و جسورانه باشد. یک پالتو با حجم اغراق‌آمیز، یک تاپ با برش غیرمنتظره در پشت یا یک شلوار با剪ی واید و مدرن از نمونه‌های این سبک هستند. اکسسوری‌ها معمولاً به عنوان نقطه کانونی عمل می‌کنند و یک قطعه مجسمه‌وار و هنری، مانند یک گردنبند بزرگ با فرم هندسی، می‌تواند کل استایل را تعریف کند. استایل مینیمال زنانه (Soft Minimalism) مینیمالیسم نرم یک رویکرد زنانه و ملایم به سبک مینیمال است. در این سبک، سادگی با حس لطافت و آرامش همراه می‌شود. پارچه‌های نرم و روان مانند کاشمیر، لینن، کرپ و ویسکوز برجسته هستند. رنگ‌بندی شامل طیف‌های روشن و ملایم خنثی مانند سفید عاجی، بژ، خاکستری روشن، صورتی کمرنگ و آبی خاکستری است. سیلوئت‌ها اغلب زنانه و کلاسیک هستند، مانند یک دامن میدی A-line، یک بلوز یقه‌پیامبر یا یک پلیور oversized نرم. اکسسوری‌ها ظریف و کم‌حاشیه هستند: گوشواره‌های میخکی کوچک، یک النگو نازک طلایی و کیف‌های نرم و بدون لوگو. این سبک، زیبایی را در آرامش و سادگی زنانه جست‌جو می‌کند. مینیمال خیابانی (Street Minimalism) این سبک، انرژی و راحتی استریت استایل را با اصول مینیمالیسم ترکیب می‌کند. نتیجه، استایلی است بسیار کاربردی، راحت و بدون شلوغی بصری. پایه این استایل بر روی قطعات باکیفیت و Basics قرار دارد. یک هودی ساده، یک تی‌شرت سفید بدون لوگو، یک ژاکت بوم با رنگ خنثی، شلوار جین مشکی یا شلوارک کارگو با剪ی تمیز، از المان‌های اصلی هستند. رنگ‌بندی محدود است، اما می‌تواند بر روی ترکیب بندی‌های مونوکروم (تک‌رنگ) مانند طیف‌های مختلف مشکی، خاکستری یا سفید تمرکز کند. کفش‌های اسنیکرز با طراحی مینیمال و رنگ‌بندی خنثی، ستون فقرات این استایل هستند. اکسسوری‌ها عملی هستند: یک کلاه بیسبال ساده، یک کوله‌پشتی بوم باکیفیت و یک ساعت دیجیتال کلاسیک. مینیمال صنعتی از انواع استایل مینیمال سبک مینیمال صنعتی، زیبایی‌شناسی خام و ساختاریافته فضاهای صنعتی را به مد تبدیل می‌کند. این سبک بر روی بافت‌ها، مواد خام و سیلوئت‌های هندسی تمرکز دارد. پارچه‌هایی مانند کتان سنگین، دنیم خام، چرم کهنه و فلزات برهنه در این سبک دیده می‌شوند. رنگ‌بندی شامل خاکستری‌های سیمانی، مشکی، قهوه‌ای چرم و سرب است. یک کت چرمی مشکی ساده، یک شلوار کارگر با剪ی straight، یا یک تاپ با درزهای نمایان از نمونه‌های این سبک هستند. اکسسوری‌ها شامل قطعات فلزی با طراحی هندسی و خام، مانند یک دستبند ضخیم برنجی، یک کمربند چرمی با سگک بزرگ صنعتی و کفش‌های کار چرمی یا چکمه‌های نظامی ساده می‌شود. مینیمال لوکس (Luxe Minimalism) مینیمالیسم لوکس، به "کمیت بیشتر" اعتقادی ندارد و به جای آن بر "کیفیت بی‌نظیر" تمرکز می‌کند. این سبک درباره سرمایه‌گذاری بر روی قطعاتی است که از بهترین مواد، دوخت و طراحی برخوردارند. سادگی در اینجا به معنای بی‌توجهی نیست، بلکه به معنای دقت وسواس‌گونه در انتخاب است. یک پالتو از کاشمیر خالص، یک کیف چرمی با چرم دباغی‌شده گیاهی، یک پیراهن ابریشمی ساده یا یک کت و شلوار سفارشی. رنگ‌ها عمدتاً خنثی و عمیق هستند. اکسسوری‌ها کم‌تعداد اما بسیار گران‌قیمت هستند: یک ساعت مچی با مکانیزم دست‌ساز، یک جفت عینک با فریم تیتانیوم سبک‌وزن یا یک گوشواره ساده از طلای ۱۸ عیار. در این سبک، ارزش یک قطعه با کیفیت و طراحی آن سنجیده می‌شود، نه با لوگو یا تزئینات آن. مینیمال کاربردی (Functional Minimalism) این سبک که گاهی به عنوان " utilitarian " نیز شناخته می‌شود، عملکرد را در اولویت قرار می‌دهد. هر قطعه از لباس باید هدفی مشخص و کاربردی داشته باشد. طراحی بر مبنای راحتی، حرکت و کاربری روزمره است. پارچه‌ها اغلب فنی، ضدآب، ضدچروک و با قابلیت تنفس بالا هستند. لباس‌ها اغلب دارای جیب‌های متعدد، قابلیت تبدیل شدن (مانند شلوارهایی که به شلوارک تبدیل می‌شوند) و سیلوئت‌های آزاد هستند. رنگ‌ها معمولاً تیره و عملی هستند. کفش‌ها از نوع کتانی‌های تکنیکال یا چکمه‌های کاربردی هستند. اکسسوری‌ها شامل کوله‌پشتی‌های ارگونومیک، کمربندهای چندکاره و ساعت‌های هوشمند می‌شود. این سبک، فلسفه "کمتر، اما باهوش‌تر" را به طور کامل نمایندگی می‌کند. مینیمال هنری (Artistic Minimalism) مینیمالیسم هنری، استایل را به عنوان یک بوم برای بیان خلاقیت در نظر می‌گیرد. در حالی که کمد لباس همچنان محدود و ساده است، هر ترکیب به دقت به عنوان یک اثر هنری در نظر گرفته می‌شود. تمرکز بر روی فرم، بافت و حجم است. این سبک ممکن است شامل یک قطعه Statement باشد که مانند یک مجسمه روی بدن قرار می‌گیرد: یک ژاکت با آستین‌های مجسمه‌سازانه، یک دامن با چین‌های تزئینی یا یک تاپ با حجم غیرمعمول. رنگ‌بندی می‌تواند مونوکروم باشد تا بر روی فرم تمرکز کند. اکسسوری‌ها بسیار معدود اما بسیار برجسته هستند و معمولاً توسط طراحان مستقل یا برندهای آوانگارد ساخته می‌شوند. این سبک برای افرادی است که سادگی را با حس شدید زیبایی‌شناسی و خلاقیت شخصی ترکیب می‌کنند.